In 2011 ben ik, na ruim 17 jaar in loondienst gewerkt te hebben, voor mezelf begonnen als virtual assistant. Voor mij waren een betere balans tussen werk en privé, de uitdagingen die het ondernemerschap biedt én de ontwikkelingen binnen het vak van secretaresse de belangrijkste redenen om deze stap te nemen. Er is sinds een paar jaar een omslag te zien in de manier waarop wij, als maatschappij, naar werk kijken. In dat kader past een virtual assistant heel goed binnen Het Nieuwe Werken en het werken binnen een digitale en online wereld.

Theorie versus praktijk

Je zou dus verwachten dat met de o.a. de invoering van Het Nieuwe Werken én de mogelijkheden om privé en werk meer met elkaar in balans te brengen, het samenwerken met iemand op afstand met gejuich ontvangen wordt. Mijn ervaring is dat dit in de praktijk nogal tegenvalt. Samenwerken op afstand betekent dat de virtuele assistent verantwoordelijkheid moet nemen en verantwoordelijk moet zijn. Voor een werkgever/opdrachtgever betekent het kunnen loslaten en vertrouwen. En juist die twee dingen zijn misschien wel het lastigst voor opdrachtgevers.  Lees verder Onbekend maakt onbemind? →